Op een dag reden er een paar militaire vrachtauto’s over de provinciale weg toen daar een aantal grote granaat hulzen vanaf vielen. Ongeveer 60 cm lang. Ik heb een stel van die hulzen meegenomen naar huis en op zolder verborgen. Na een paar weken vond mijn moeder ze en zei me dat ze onmiddellijk uit huis moesten. Ze zijn toen begraven in de tuin van de fam. Damm (buren). Ik herinner mij nog dat er ook een grote hoeveelheid hulzen lag onder het gebouw waar nu aan de Provincialeweg Flentrop gevestigd is. Onder het gebouw zaten twee koepelvormige ruimtes waar ze ingegooid waren. Voor zover ik weet was in dit gebouw vroeger de eerste Zaandamse gasfabriek gevestigd.
Waar nu een iets donkerder rand te zien is waren vroeger boogvormige kelders waarin de granaten lagen.
Begin 1945 ging ik voor het eerst naar de bewaarschool tegenover het gemeentehuis van Koog aan de Zaan. Er was niets te doen. Je kon alleen maar in de zandbak spelen en binnen van blaadjes papier muizentrappetjes maken. Ik zal er wat gemaakt hebben. Juffrouw IJsendoorn herinner ik mij nog goed.
Voedsel - eindelijk
Vaag herinner ik mij dat we naar het Oostzijderveld (?) gingen om naar voedsel droppings te kijken. Een paar dagen later kregen we blikken waarin een soort beschuit en andere dingen zat. Mijn broer maakte van de blikken een vlot waarmee hij in de Zaan kon varen. Een paar weken eerder hadden we al Zweeds wittebrood gekregen. Die goddelijke smaak, die mij nog altijd bijstaat, heb ik nooit meer elders kunnen proeven.
Terug naar START of naar volgende pagina