kernergie ouwe meuk?

Als gesproken wordt over kernenergie dan wordt meestal daarmee bedoeld de splitsing van zware atomen zoals uranium in kleinere atomen. Daarbij komt energie vrij dat omgezet wordt in elektriciteit. De mogelijkheid om op deze manier energie vrij te maken is ooit door Einstein bewezen en vastgelegd in de formule E=MC². E=energie M=materie C=lichtsnelheid.Deze vergelijking geeft aan dat onder omstandigheden energie gelijk gesteld wordt aan materie. Wonderbaarlijk, maar toch realiteit. De C in deze vergelijking heeft als gevolg dat bij omzetting van een zeer kleine hoeveelheid materie een zeer grote hoeveelheid energie vrij komt.

Het nadeel van dit proces is dat bij productie van energie vanuit uranium (kernsplitsing) de z.g. vervalproducten van dit uranium voor korte of lange tijd “stralen”. Dat wil zeggen radioactief blijven. Deze straling kan zeer negatieve invloed op gezondheid hebben. Maar deze straling wordt ook gebruikt bij b.v. behandeling van gezwellen.

Dit is de reden dat men huiverig is als men spreekt over kernenergie. En er zijn voorbeelden waar het is misgegaan. Chernobyl, Fukushima, Three mile island.

De besluitvorming en bouw van een nieuwe kerncentrale met uranium of eventueel thorium als brandstof kan door allerlei te nemen stappen 20 tot 30 jaar duren. In de tussentijd kan er een ontwikkeling hebben plaats gevonden waarbij gebruik van uranium of ene ander zwaar atoom onnodig is. Dan is een kerncentrale op basis daarvan inderdaad ouwe meuk!

Maar is die ontwikkeling er dan ook. Ja, die is er. In onze zon (en elke andere ster) vindt geen splitsing plaats van zware atomen maar fusie van lichte atomen. En wel waterstof waarbij simpel gezegd 2 atomen zich samenvoegen tot 1 atoom helium. Ook daarbij komt op basis van E=MC². veel energie vrij. Als de twee atomen waterstof gewogen worden en daarna het fusie resultaat in de vorm van helium dan blijkt dat dit laatste een fractie lichter is. Waar is de rest gebleven? Dat is omgezet in energie!

Maar waarom beginnen we daar dan niet aan? Wel, het probleem is dat deze fusie, net als in de zon, moet plaats vinden bij een temperatuur van 150 miljoen graden C. En dat geeft onvoorstelbaar grote problemen. Toch is er al aan begonnen. In Frankrijk heeft men een kleine fusiecentrale gebouwd en in Engeland vindt een gelijksoort ontwikkeling plaats. Men verwacht dat over 25 a 30 jaar voldoende kennis en ervaring is gekregen om commerciële fusiecentrales te kunnen bouwen. En dat is ook ongeveer de tijd die besluitvorming en bouw van een “ouwe meuk centrale” vergt!

Dus ……………… voorlopig ophouden met zeuren over kernenergie.

Maar is er dan geen andere oplossing? Jawel, maak gebruik van de woestijngronden ten Zuiden van Europa. En daar valt veel meer over te zeggen.

Zie    Sire.htm

Zaanstad, 18 februari 2021

Terug naar start