DKTP
Jantje was een kleine jongen,
Enig kind en teer verwend,
Mams en paps hadden alles over,
Voor die kleine lieve vent.
Maar een ochtend bleef ons Jantje,
In z'n bedje hij was ziek,
Hij moest hoesten en had hoofdpijn,
Jantjes toestand snel kritiek.
Het ziekenhuis een dagje later,
Lag ons Jantje in hoge nood,
Hoestend, hijgend, trillend, beven,
In zijn oogjes scheen de dood.
De moraal hier beste ouders,
Ik zeg het hier met heel veel gloed,
Laat uw kindje tijdig prikken,
'T is het beste, wat u doet.