De Engelse luchtmacht gaf regelmatig feestjes waar de Nederlanders ook voor werden uitgenodigd. Het waren heel gezellige bijeenkomsten waar intensief werd “gesocialized”. Op de linker foto zit ik bij de echtgenote van de Engelse squadroncommandant en op de rechter foto heft overste Flinterman het glas.

Ook werden we wel uitgenodigd door Duitse families die we in cafe’s of elders ontmoetten. Soms was dat in burgerkleding maar bij Schützenfesten hielden we ons uniform aan, dan hadden we vrij drinken.

Na zo’n dolle avond lagen we laat in bed. Een van de maten zei dat hij nog honger had. Een ander gooide een pak biscuit naar hem toe. Ik gooide een blik vruchten naar hem. Hij wilde het terug gooien maar het kwam op het hoofd van een ander terecht. Die pakte een nachtkastje en gooide het naar mij toe. Ik zag het aankomen. Wilde de dekens over mijn hoofd trekken maar greep mis. Het werd een bloederige toestand. De volgende ochtend vroeg de militaire arts mij of ik echt niet in een café gevochten had, want dan moest hij de scheur in mijn wenkbrauw op glas onderzoeken. Het werden 5 hechtingen.

Door naar volgend blad of naar beginscherm   of naar Overzicht