Ten behoeve van Akzo verzorgde ik parallel inkoop van een aantal grote grondstoffen.
Waarom Parallel inkoop?
Er zijn een klein aantal grote bedrijven die landelijk of zelf op Europees niveau marktleider zijn. Dat kan gelden voor eindproducten (Unilever heeft er veel) maar deze situatie kan ook bestaan aan de inkoopkant. Als in een dergelijk geval een inkoper van zo'n groot afnemer een betere inkoopprijs realiseert voor een bepaalde grondstof bestaat de reële kans dat deze prijs de basis vormt voor het algemene prijsniveau van deze grondstof. In feite heeft de genoemde inkoper niet alleen voor zijn eigen bedrijf gewerkt, maar voor de hele industrie. De producenten van een dergelijke grondstof waren daar vanzelfsprekend niet blij mee waarbij getracht werd de prijs zo hoog mogelijk te houden.
De taak die ik op mij genomen had was ervoor te zorgen dat verbeterde inkoopprijzen niet naar andere bedrijven doorsijpelden. Daarmee doorbrak ik de ficieuze cirkel van prijserosie. Dit was dermate succesvol dat de omzet van mijn nieuwe werkgever van fl. 4 miljoen na 2 jaren op fl. 100 miljoen uitkwam.
Voor de buitenlandse reizen kon ik vaak gebruik maken van een privévliegtuig.
Hier aankomst luchthaven Geneve.
Deze parallelinkoop had wel het probleem dat Beta Chemicals het meest interessante deel van de inkoop (grote hoeveelheden) bij de eigen inkopers van de verschillende Akzo vestigingen wegnam. Om die reden verzocht de directie van Akzo mij de verscheidene fabrieken in Europa te bezoeken om daar de methode vertrouwelijk toe te lichten. Voor verschillende grondstoffen moest vaak een hoog percentage van de ordervolumes door deze inkopers bij Beta geplaatst worden en wel tegende normale marktprijzen. De winst ontstond bij Beta die naar de Akzo holding werd doorgegeven.
Door naar volgend blad of naar beginscherm